Veiligheid gaat écht boven alles
Je werkt in een gevaarlijk beroep, er wordt zelfs van je gevraagd of je zo nodig je leven wilt geven. Dat wordt alleen gevraagd aan het defensiepersoneel. Dan moét je van je werkgever kunnen verwachten dat die jouw veiligheid zo goed mogelijk garandeert. Dit is de afgelopen jaren onvoldoende gebeurd en dat kostte helaas levens.
Dan reageer ik fel, ook in de publiciteit, omdat ik van dichtbij zie wat voor vreselijk leed er is berokkend. Hoe door de werkgever onnodig levens van collega’s in de waagschaal zijn gesteld. Mannen die een partner hadden en vaak kleine kinderen, ouders, broers, zussen en vrienden. Als partner of familielid weet je dat jouw geliefde aan grote risico’s bloot kan staan, maar mag je óók verwachten dat de werkgever er alles aan doet om die risico’s zoveel mogelijk te beperken.
De bloody limit is wat mij betreft dat nabestaanden dan ook nog een juridische strijd moeten leveren voor een vergoeding. Een vergoeding die hun geliefde niet terugbrengt, maar er wel voor kan zorgen dat zij hun leven weer op kunnen pakken met minder financiële zorgen. Ook door het werken met gevaarlijke stoffen als PX-10 en Chroom-6 worden collega’s ernstig ziek of komen te overlijden. Ook in die situaties reageer ik fel in de pers. Dan hoor ik mensen wel eens zeggen: “hé Snels, kan het niet een tandje minder?” Mijn antwoord daarop is nee, want door het publicitair aan de kaak te stellen komt er vaak beweging, al duurt dat bij Defensie meestal lang.
Defensie is helaas geen werkgever die van nature haar zorgplicht en verantwoordelijkheid op zich neemt. Daarvoor is druk nodig, veel druk, óók via de publiciteit. Voorzitter van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid (OVV) Joustra zegt in een interview in deze OpLinie nog eens dat de ‘schuld’ van al deze vreselijke incidenten niét af te schuiven is op de bezuinigingen. Dat is te makkelijk, dat ben ik roerend met hem eens. Het heeft alles te maken met de cultuur binnen Defensie. En het roer moet om. Joustra is hoopvol, ik moet het eerst nog zien. Want een cultuurverandering binnen een logge hiërarchische organisatie als Defensie is ontzettend moeilijk. Dat doe je niet van vandaag op morgen, wat mij betreft helpt het Defensie als ze daar hulp van buiten bij inroept, iets wat Joustra ook oppert.
Geloof me, ik kom liever niet zo vaak in de publiciteit omdat er levens van collega’s in gevaar zijn gebracht. Maar zolang Defensie niet ‘automatisch’ haar verantwoordelijkheid neemt blijf ik dat doen. Dit is de enige manier die werkt. Ik blijf alle situaties die een gevaar opleveren voor jou en je collega’s aan de kaak stellen. Om er ook op die manier voor te zorgen dat er wat ver¬anderd, want jouw veiligheid is mij o zo dierbaar!